bu bir ipleri salınmış düşünceler yazısıdır.hayatın almış başını gidiyor oluşu ve spontanlığı... şu an tam bir dejavu yaşıyorum. sanırım bu entry'i daha önce de yazdım ama dönüp bakmayacağım emin olmak için... nerede kalmıştım :)
öğrenciliği seviyorum, kampüsü ve öğle aralarını; yurdışından gelen hocaların ilk haftalardaki derslerini ve yurt ortamını... temiz ve nemsiz odamı büyük banyom ve etrafına eşya doldurabildiğim lavabomu; gece 12'de çalışan su fıskiyelerini ve daha birçoğunu... yok ama şuan phd yapamicam, özlemeye razıyım.
türkçe karakter kullanmaya da bayılıyorum... ğüişçıö
"hayatınız bir film olsa izlenmeye değer miydi?" sloganlı bi sinema reklamı sonrası yanındakine bakıp gülümseyip "e evet" demek inanılmaz bir duygu :)
ve tüketmekten mutlu olmanın ne kadar acınası bir durum olduğunu bu kadar erken farkedip, tekrar birşeyler üretmek için avuçlarının kaşınıyor olması : this is how to keep being alice.
evet, guetta'nın albümünü aldım! :)
aaa bii de bu arada saçlarımı kestirdim, resmen kafamın yarısı gitmişti o sıkıcı kuaför koltuğundan aşağı baktığımda. zayıflamış olabilirm o derece :)
